GALATA KULESİ

GALATA KULESİ

Galata'yı ziyaret edip ona onun gözüyle bakmadıkça İstanbul, İstanbul değildir aslında. Onun baktığı gibi bakabilmek için kapamak lazım gözleri biraz düşünüp dinlemek lazım İstanbul'u, Orhan Velinin şiirinde bahsettiği gibi:

İstanbulu dinliyorum, gözlerim kapalı;

Serin serin Kapalıçarşı

Cıvıl cıvıl Mahmutpaşa

Güvercin dolu avlular Çekiç sesleri geliyor doklardan

Güzelim bahar rüzgarında ter kokuları;

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

İLK ADIMLAR

 Çocukluğumuzda başlarız hayal kurmaya, hayaller kurmaya. Basit ama huzur veren, mutluluk veren hayaller...   Evcilik, polisçilik, doktorculuk gibi oyunlarla başladık hayatı yaşamaya. Böyle böyle şekillendi hayatımız ve düşüncelerimiz. Benim ilk hayalim okula gitmekti belki bu çoğunuza komik gelebilir ama çocukken çalışkan bir çocuktum henüz okula gitmeden çarpım tablosunu 3'lere kadar ezberlemiştim. Zekiydim işte 😄.Başladık okumaya, okulu sevmiştim tam düşündüğüm gibi başarılı bir şekilde ilerliyordum ve öğretmenler tarafından da seviliyordum. Ortaokula gitmeye başladığımda haliyle biraz daha büyümüştüm hayallerimde haliyle büyümüştü. İlk kurduğum hayalimde Matematik öğretmeni olmak vardı, çalışıyordum da hem de çok çalışıyordum. Bu çalışma sürecinde benim sporla uğraşmamı sağlayan bir beden eğitimi öğretmeni ile tanıştım. Her türlü spor dallarına katılmam da yardımcı oldu;futbol, basketbol, hentbol, voleybol gibi... Matematik bir yanaydı futbol bir yanaydı a...
Devamı

HIRS

Zaman ilerledikçe artık daha gerçekçi düşünmeye başlıyordum, okul da beden derslerinde birkaç arkadaş basketbol oynuyorduk daha doğrusu ben oynamaya çalışıyordum. Sınıf içinde dalga konusu olduğum zamanlar , küçük duruma düştüğüm zamanlar oldu. Boyumdan ötürü dalga konusu oluyordum. ''Sen bu boyla basket mi oynuyorsun, şu boya bak, senden bir şey olmaz '' gibi bir takım küçük düşürücü sözler ve bu insanların arasında canımı hiç düşünmeden uğruna feda ettiğim bir dostum var. Her seferinde yılmadan usanmadan kulağımı insanlara tıkayarak oynuyordum, birde hep uzaktan atmaya çalışıyordum basketbol dilinde 3'lükten deniyordum ve daha çok gülüyorlardı. Bu beni hem üzüyor hem de hırslandırıyordu ve bir gün sınıfta ki herkese başta dostum olan insana söz verdim: ''Bir gün ben basketbol oyuncusu olacağım başarılı da olacağım ve sizi maçıma davet edip ben 3'üklerimi teker teker atarken sizlerin sevinç seslerini duyacağım ve bugünü hepinize hatırlatacağım.'...
Devamı

AİLE

Pek bahsetmedim ama aslında tee çocukluğumdan şuana kadar içimde beslediğim ve hiç vazgeçmediğim hayalim polis olmak. Böyle ufak bir ışık yansa benim için hiç şüphesiz Allah'ında izniyle direk değerlendiririm o ışığı, o ışık bana bir gün yanarsa benim için güneş doğmuş kadar olur çünkü polislik için önümde ki en büyük engel ailem, ama ben ailemi bir kere es geçtim ve kıymetlerini anladım. Öyle ya artık es geçemem ben polis olursam onlar üzülür mutlu olmazlar ve ben onları üzmek istemiyorum onlar mutlu olsun da ben içimde kurar yaşarım her şeyi. Aile her şeydir, aile olmadan ayakta kalamıyorsunuz, yorulduğunuzu anlayıp siz yardım istemesenizde siz kendiniz ayağa kalktığınızı zannetseniz de aslında ayağa kalkabilmenizde en büyük etken ailenizdir. Ailem hayatın hep zorluklarıyla karşı karşıya kaldı hayat onlara yuvalarını kurana kadar hep en büyük zorluklarla karşı karşıya bıraktı. Annem ve babam neler yapmak istiyorlarsa onlara elimden geldiği kadar yaşatmak istiyorum. Hayatın sad...
Devamı